 |
 |
|
|
[ Pobierz całość w formacie PDF ] znajdująca się w innym pokoju, narysuje na kartce jakiś prosty symbol. Następnie wy spróbujcie narysować taki symbol. Ten nieskomplikowany eksperyment może zostać przeprowadzony prawie w każdych warunkach. Oznaczacie oryginalny rysunek cyfrą l lub O, aby nie wprowadzać do swoich notatek niepotrzebnego zamętu. Pamiętajcie również o swoim dzienniku. Nie akceptujcie zbiegu okoliczności jako jedynego wytłumaczenia na wszystko, czego nie rozumiecie. Zapisujcie takie wydarzenia w notesie. Czy na przykład wasze listy często rozmijają się z listami pisanymi do was? Jeżeli piszecie do przyjaciela w środę, to czy często otrzymujecie od niego list w czwartek, zanim jeszcze dostał wasz list? A może to jedynie wasza wyobraznia? Notujcie takie przypadki i spróbujcie dowiedzieć się tego sami. Nie przyjmujcie niczego za pewnik..Spróbujcie skontaktować się z przebywającym gdzieś daleko przyjacielem lub krewnym nie używając do tego celu telefonu, ani innych zwykle stosowanych form komunikacji. Jeżeli podejmiecie te eksperymenty, jeżeli poświęcicie trochę czasu i wysiłku na zbadanie swojej wewnętrznej jazni, możecie stwierdzić, iż jesteście w stanie to zrobić. Oto wyjątki z Materiału Setha, w których Seth rozprawia generalnie o telepatii, a także o sposobach, w jakich myśli transmitowane są od nadawcy (A) do odbiorcy (B). Wyjątki z Sesji 136 Powiedziałem że nie istnieją żadne duplikaty. Wy jednak moglibyście zapytać: a czyż nie są duplikatami niektóre myśli? Wariacje istotnie mogą być niewielkie, ale wariacje takie zawsze są obecne. Myśl transmitowana świadomie lub nieświadomie przez A nie jest dokładnie taką samą myślą kiedy dociera do odbiorcy B. Myśl powstała pierwotnie w głowie A. jest wciąż przez niego zachowywana, jednak tylko pozornie identyczna myśl dociera do B. A. nie utraci! niczego. To znaczy próbując przesiać tę myśl, próbując ją zduplikować, A. wciąż ją zachowuje. Co w takim razie dotarto do B? Jest to ważne, ponieważ wyjaśnienie tego poruszy również kwestię częstych różnic, jakie występują w komunikacji telepatycznej. Bez względu na to czy A., nasz nadawca, świadomie transmituje tak i pozorny duplikat, to w chwili jej transmisji nadawca tworzy pewien schemat impulsów elektrycznych, który ma skopiować oryginalną myśl. Jednak identyczna kopia nie jest możliwa, o ile mi wiadomo, w żadnym rodzaju rzeczywistości. A tak na marginesie - bliznięta bardzo rzadko są identyczne, na przykład. Za każdym razem, gdy podjęta zostaje próba takiego skopiowania myśli stwierdzamy, że już sama próba napina i naciąga; impuls zmienia się co minutę albo jeszcze częściej. Chcę przez to podkreślić, iż każda próba kopiowania zmusza w istocie impulsy do uszeregowania się w odmiennym schemacie. Gdy B. odbiera myśl jest to już zatem nowa myśl, która zachowuje co prawda olbrzymie podobieństwo do oryginału. Ale nie jest po pierwotna myśl. Tożsamości zródłowe nie mogą być duplikowane. Kwestia dokładnej kopii zawsze jest efektem niedostatecznej wiedzy. W niektórych przypadkach dwie myśli mogą wydawać się identyczne, ale bez względu na to czy badanie może to wykazać czy też nie, taka dokładna kopia jest niemożliwa. Gdy B. odbiera transmitowaną myśl, może zareagować i zinterpretować tę część myśli, która podobna jest do myśli pierwotnej. Z drugiej strony może zareagować i zinterpretować tę część, która nie jest podobna do oryginału. Może reagować i zinterpretować podobieństwa albo różnice. Jego reakcje zależą od kilku czynników, między innymi od natężenia elektrycznych pulsacji tworzących myśl, a także od jego własnych wewnętrznych zdolności do reagowania na konkretne zakresy natężenia. 47 / 115 Parapsychiczne Przebudzenie Jane Roberts Zwyczajowo jednostki ustalają ogólne częstotliwości, którymi mogą się posługiwać, dla najprzeróżniejszych powodów wyjaśnionych przeze mnie wcześniej. Stąd każda jednostka będzie czuła się pewniej działając w obrębie określonych częstotliwości. Oryginalna myśl używana jest jako schemat przy tworzeniu nowej elektrycznej rzeczywistości, która może, lecz nie musi, zostać skierowana do jakiegoś odbiorcy. To oczywiste, iż próba stworzenia duplikatu jest konieczna, gdyby nie ta próba, istniałoby bardzo małe prawdopodobieństwo pomiędzy oddzielnymi tożsamościami. Charakter myśli odbieranej jest przez B. określony jest przez wiele czynników. Teraz przyjrzyjmy się jedynie kilku z nich. Zaliczamy do nich pierwotne natężenie myśli, tak jak posiadają A; umiejętność A. do kopiowania myśli na ile to możliwe: stosunkową stabilność elektrycznej całości myśli, tak jak formowana jest przez A; znajomość lub nieznajomość przez zamierzonego odbiorcę zakresu częstotliwości tworzących myśli. Odbiorca zrozumie i zinterpretuje ogólny zakres natężenia, jaki sam ma w zwyczaju stosować. Pewne części transmitowanej myśli mogą znalezć się w tym zakresie, podczas gdy inne nie. Odbiorca może odebrać te części myśli, które podobne są do myśli pierwotnej, co może stanowić coś uchodzącego za pewnego rodzaju dowód naukowy. Może się jednak zdarzyć, iż w zakresie, do jakiego jest szczególnie przyzwyczajony znajdą się jedynie różnice. W takim przypadku dowód będzie niewystarczający. Wcześniej powiedziałem wam, że emocje również posiadają elektryczną rzeczywistość. Myśli formowane i [ Pobierz całość w formacie PDF ] |