 |
 |
|
|
[ Pobierz całość w formacie PDF ] wszystkich spokrewnionych zmarłego do stawienia się na oznaczonym miejscu. Tam wszyscy ci, którzy podjęli już decyzję o uczestnictwie w wojnie zbierali się w ceremonialnym miejscu zwanym: ikał sit . Wojownicy wszystkich klanów wzywani byli do ceremonialnego tańca oraz do podjęcia przemowy, która wzbudzić miała w wysłuchujących odwagę oraz usposobić do rozmyślania o wzbudzonym gniewie, walce i śmierci . W tym oto miejscu przebiegała granica pomiędzy wyprawą wojenną a najazdem, podczas którego za wszelką cenę starano się unikać otwartego konfliktu chyba że stawało się to absolutnie konieczne. Wyprawy wojenne angażowały zwykle ponad 200 mężczyzn, którymi kierował jeden przywódca. Pośród siebie mieli oni także szamana, którego głównym zadaniem było duchowe wspieranie uczestników wyprawy na wrogie terytoria oraz przewidywanie przyszłości i wczesne ostrzeganie przed zbliżającym się konfliktem. Przed walką, gdy przewidywania co do jej zakończenia były pomyślne dla wyprawy, szaman odprawiał krótkie ceremonie mające przynieść wojownikom ochronę przed przeciwnikiem oraz skutecznie podnosić ducha walki. Wojownicy Apaczów Zachodnich preferowali atakowanie miast i osiedli, w których ginęli ich pobratymcy czasami udało się nakierować impet nienawiści na pojedynczą osobę odpowiedzialną za śmierć apackiego wojownika; z reguły jednak określenie winnego śmierci danego Apacza było niewykonalne stąd też wojenne oddziały atakowały każdy obóz, osadę czy miasto napotkane na terytorium wroga. Ich strategia działania także była praktycznie że niezmienna i polegała na wysłaniu grupy zwiadowców, których zadaniem było określenie celu ataku, okrążenie wybranego obiektu pod osłoną nocy a następnie o wczesnym brzasku podjęcie ataku i zabicie tylu wrogów ile było to możliwe. Po zakończeniu walki przywódca wyprawy mógł sugerować dalsze akcje lecz w większości wypadków pojedyncze zwycięstwo uważano za wystarczające zwłaszcza gdy dodatkowo udało się zdobyć łupy lub przejąć stada bydła. RELIGIA I ZWIATOPOGLD Fundamenty światopoglądu Apaczów Zachodnich zawarte zostały w bogatych i bardzo skomplikowanych mitach i podaniach, które tłumaczyły początki narodzenia wszechświata oraz pozostałe etapy jego rozwoju aż do czasów obecnych. Mity te wraz z innymi podaniami nawiązującymi do powstania ceremonii oraz sił nadnaturalnych objęte były tabu a ich opowiadanie czy interpretowanie mogło mieć miejsce tylko w przypadku zaistnienia szczególnych okoliczności a i tak słuchaczami mogli być tylko starsi mężczyzni. Z całej gamy mitów zakazanych dwa zwolnione były z tego rodzaju restrykcji, były to mity o Kojocie oraz Wielkiej Sowie. Opowiadanie ich miało przynosić pewne efekty wychowawcze stąd często relacjonowano je dzieciom. Ziemia ukształtowana została pod wnikliwym nadzorem Dawcy %7łycia przez Czarny Wiatr, Czarny Metal, Czarny Grzmot i Czarną Wodę. Jednak jej powierzchnia była naga stąd też cierpiała przenikliwe zimno. Widząc to Czarny Grzmot podarował jej włosy i tak powstały drzewa i trawy. Czarna Woda podarowała jej krew pod postacią rzek i strumieni. Czarny Metal obdarował ją kośćcem i tak powstały góry i skały. Także Czarny Wiatr przygotował swój dar dla ziemi, był to oddech pod postacią łagodnego wiatru. Teraz dopiero ziemia zaczęła żyć całą swą mocą. Pierwsi ludzie, którzy zamieszkali ziemię wyłonili się z pod jej powierzchni lecz życie było wtedy bardzo trudne i niebezpieczne ponieważ ziemię zamieszkiwały okrutne stwory, które pożerały mężczyzn i porywały kobiety. W trudnym dla ludzi czasie młoda dziewica o imieniu Kobieta Która Się Zmienia ( Changing Woman ) zaszła w ciążę a wkrótce potem wydała na świat bliznięta. Jeden z nich był synem Słońca drugi natomiast synem Czarnej Wody. Pierwszy z nich zwany Zabójcą Potworów gdy osiągnął dojrzałość wyruszył do domu swego ojca. Na początku Słońce nie przyjmował do wiadomości że ten młody mężczyzna może być jego synem dlatego poddał go wielu nużącym próbom. Jednak z pomocą Kobiety Pająka, Muchy i innych przyjaznych mocy Zabójca Potworów pomyślnie przeszedł wszelkie testy. Wtedy dopiero Słońce uznał go za swego syna i obdarowało apackim ubiorem, łukiem, strzałami oraz koniem. Gdy Zabójca Potworów powrócił na ziemię nauczył pozostałych jak prawidłowo używać przyniesione przez niego dary. Pózniej wraz ze [ Pobierz całość w formacie PDF ] |